آخر که شیخ ،شاه توانگر نمیشود!!!

 با عود و عطر ، شهر معطّر نمیشود 

بی ماهِ قرص ، شب که منوّر نمیشود

گیرم که آب ، شسته همه ردِّ خونِ خلق

در قحطیِ زمانه مکرّر نمیشود

گفتی زِ باغِ سبز ، ولی کو نشانه ای

با بوته ذهنِ ما که مصوّر نمیشود

لب تشنه ایم ، حسرت یک جامی از شراب

مستی زِ دور دیدنِ ساغر نمیشود

آئینِ عشق ، صلح و وفا بود و بندگی

سالک به کیشِ حق که ستمگر نمیشود

فرمود حق که اشرفِ مخلوقِ من تویی

امّا بشر که خوار و محقّر نمیشود

کو آن کرامتی که نَهَم سر به اندرون

موسی که بی عصای پیمبر نمیشود

در وادیِ طلب همگی در کفِ فنا

آخر که شیخ ، شاهِ توانگر نمیشود

بر رویِ گنج خفته و دنبالِ لقمه ایم

با وعده هایِ پوچ که شب سر نمیشود

چنگیز اگر شکست صفوفِ عدویِ خویش

بی صدقِ پادشه که مظفّر نمیشود

" دلدار " کور سویِ عدالت اگر که بود

بعثی یِ بی وجود برادر نمیشود

#امیراسکندری